woensdag, maart 01, 2006

Opnieuw een geboorte !

Vannamiddag 15u30 : Jonas en ik komen van de winkel.
Omdat er een schaap op lammeren stond, ga ik vlug kijken of alles nog OK is.
MAAR ....
Wat vind ik in de stal: Een ooi met de kop van een lam eruit. De kop, zonder de poten. De tong van het lam hing uit en was al helemaal blauw. Ik was er zeker van dat het lam al dood was.
Vlug ga ik Jonas halen om te helpen. Vlug, vlug trekken we onze "overal" aan.

Het eerst wat ik probeer is om de kop terug te duwen. Maar die zit zeer vast. Ik heb dan voorzichtig met mijn hand langs de kop in de baarmoederhals gegaan, op zoek naar de pootjes.
Al gauw vind ik 1 pootje. Voorzichtig breng ik dit pootje naar voor en zo naar buiten. Het tweede is moeilijker en vind ik niet.
Ik probeer dan maar te trekken aan dat ene pootje en het lukt:
het pootje en het kopje schuiven naar voor en , na wat harder trekken, komt het hele lam mee.

Het eerste moment leek het lam inderdaad dood. Als ik met mijn vinger in het mondje ga, voel ik wel nog wat beweging. Voorzichtig neem ik het lam bij de achterpoten en beweeg het op en neer: en ja ! Het begint met z'n kopje te schudden.
Ik leg het dan vlug bij de ooi en ze likt het mooi droog. Er komt steeds meer leven in hel lam en na een tijdje is het al aan het blèten en zoekt het al naar de tepel om te zuigen.

We laten de ooi en lam nu wat gerust, terwijl we onze boodschappen uitladen.

Na een tiental minuten gaan we opnieuw kijken en zijn we getuige van de tweede geboorte. Ook hier komt het kopje eerst en zijn de pootjes er niet bij. De pootjes komen normaal eerst en duwen de vruchtblaas open.
Hier gebeurde dit niet. Daarom zit het kopje nog volledig in de blaas met vruchtwater.



Je ziet op de foto heel duidelijk het kopje doorheen het vruchtvlies.

Ook bij deze bevalling is hulp nodig omdat de pootjes niet juist liggen.



Eerst scheur ik het vruchtvlies zodat het vruchtwater naar buiten stroomt en het snoetje vrij komt.



Daarna doe ik hetzelfde als bij het vorige lam en het lam geraakt er gemakkelijk uit want het is heel wat kleiner dan het eerste lam.



Nu laten we de ooi de lammetjes verder aflikken.

1 Comments:

At zondag, maart 19, 2006 6:30:00 p.m., Anonymous Anoniem said...

Het spannend verhaal en de WONDERmooie foto's bevestigen jullie liefde voor de het leven en voor de natuur! Je zou voor minder...!

Michiel

 

Een reactie posten

<< Home